ΜΑΝΑ

ΜΑΝΑ ΘΑ ΠΕΙ ΥΠΟΜΟΝΗ, ΣΤΟΡΓΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣΥΝΗ..
ΛΑΤΡΕΙΑ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ, ΧΑΡΑ ΚΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ..

ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΣΙ ΘΩΡΩ, ΑΓΑΠΗ ΚΙ ΑΓΩΝΙΑ..
ΓΙΑ ΝΑ 'ΧΩ ΟΨΗ ΚΑΘΑΡΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ..

ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΚΑΘΕ ΖΑΛΟ ΜΟΥ ΣΤΗ ΠΕΡΑΣΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ..
ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΚΟ ΤΗΝ ΕΣΜΙΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ..

ΔΙΩΧΝΕΙ ΑΛΑΡΓΟ ΤΟ ΒΟΡΙΑ, ΝΙΚΑ ΤΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ..
ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΧΑΤΗΡΙ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΣΤΡΑΠΗ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ..

ΑΠ'ΤΗ ΦΑΡΕΤΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΠΑΙΡΝΩ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΒΕΛΗ..
ΓΙΝΟΜΑΙ ΑΝΤΡΑΣ ΜΑ ΘΑΡΕΙ, ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΚΟΠΕΛΙ..

ΒΑΣΤΩ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΟ ΓΥΝΙ, ΤΗ ΖΗΣΗ ΝΑ ΟΡΓΩΣΩ
ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΜΟΥ ΠΩΣ ΒΙΑΖΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ..

ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΛΑΤΡΕΥΕΙ ΣΑΝ ΕΜΕΝΑ..
ΜΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΚΟΠΕΛΙ ΤΣΗ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΞΕΝΑ..

ΟΣΟ Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΡΠΑΤΕΙ ΚΑΙ ΦΕΡΝΕΙ ΝΕΑ ΜΕΡΑ..
ΘΑ 'ΧΩ ΣΤΟΛΙΔΙ ΑΚΡΙΒΟ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ..

ΜΑΝΑ ΘΑ ΠΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΕΠΤΟ ΕΚΕΙΝΗ ΘΑ ΣΥΝΤΡΑΜΕΙ..
Η ΛΕΞΗ ΠΟΥ 'ΧΕΙ ΣΤΟ ΝΤΟΥΝΙΑ ΤΟ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΝΑΜΙ..

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΤΙΑ ΑΝ ΠΕΣΕΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΨΕΙ..
ΔΕ ΘΑ ΠΟΝΕΣΩ ΟΣΟ ΑΝ ΔΩ ΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΑΨΕΙ....(ΛΕΟΥΝΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ)