''... πόσο κοντά μας η χαρά είναι κατοικημένη..... κι εμείς τηνε λογιάζομε αλάργο ξορισμένη..... πώς εκαταξοδιάσαμε άδικα τη ζωή μας..... και πρικαμένη επόμεινε κι αχόρταστη η ψυχή μας....'' Γιώργης Καράτζης,
ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΕΣΜΙΞΑΝΕ ΠΟΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΩ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΑΔΑΚΗ ΚΙ ΑΡΧΗΝΟΙΞΑΝΕ ΤΣΙ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ.... λεει η Μαρω.... ΕΧΩ ΦΤΕΡΑ ΣΤΣΙ ΩΜΟΥΣ ΜΟΥ....ΜΑ ΤΑΠΕΙΝΑ Μ' ΑΡΕΣΕΙ..... ΧΑΜΕ ΣΤΗ ΓΗΣ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΩ...ΕΚΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΘΕΣΗ.... ο Πολογιάννης απαντα ... ΕΧΩ ΦΤΕΡΑ Μ' ΑΡΕΣΕΙ ΜΟΥ...ΝΑ ΠΟΡΠΑΤΩ ΣΤΟ ΧΩΜΑ.... ΝΑ ΦΑΙΝΟΜΑΙ ΠΟΥ ΤΣΙ ΜΙΚΡΟΥΣ .....ΚΑΙ ΠΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΑΚΟΜΑ.....(ΠΟΛΟΓΙΑΝΝΗΣ)
ο διαλογος δε σταματα ...συνεχιζει με τη Μάρω να λεει....
ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΛΕΨΑ ΦΤΕΡΑ 'ΠΟ ΞΕΝΟ..ΣΩΜΑ..... ΓΙΑΤΙ Μ' ΑΡΕΣΕΙ..ΤΑΠΕΙΝΑ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΩ..ΣΤΟ ΧΩΜΑ.....(ΜΑΡΩ ΓΕΩΡΓΙΛΑΔΑΚΗ)
ο Πολογιάννης απαντά.....
ΚΑΛΛΙΑ 'ΧΩ 'ΓΩ ΣΤΑ ΧΑΜΗΛΑ....ΧΑΜΕ ΣΤΗ ΓΗΣ ΝΑ ΚΑΤΣΩ..... ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΦΤΕΡΑ....ΞΕΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΤΑΞΩ...(ΠΟΛΟΓΙΑΝΝΗΣ)
και λεει η Μαρω......
ΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΜΟΥ..ΑΦΗΝΩ Ν-ΤΑ....ΝΑ ΤΑ ΘΩΡΟΥΝ..ΣΤΟ ΧΩΜΑ..... ΕΚΕΙΝΟΙ..ΠΟΥ 'ΝΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΙ...ΚΑΙ ΤΙΜΙΟΙ..ΑΚΟΜΑ...(ΜΑΡΩ ΓΕΩΡΓΙΛΑΔΑΚΗ)
ο Πολογιάννης επιτοπου απαντα και λεει.... ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΚΑΜΑ..ΨΗΛΑ...ΟΠΩΣ ΕΚΑΜΑΝ ΑΛΛΟΙ.... ΜΑ ΕΦΗΚΑ ΣΤΑ ΧΑΜΗΛΑ...ΜΙΑ ΑΠΟΒΟΛΗ..ΜΕΓΑΛΗ..(ΠΟΛΟΓΙΑΝΝΗΣ)
Είχα
τη τύχη να βρεθώ χθες βράδυ σε μια όμορφη παρέα με πολλους και καλούς
μαντιναδολόγους…το κέφι δεν άργησε να έρθει και το θέμα της μαντινάδας
το έδωσε ο εξαιρετικός Γεραπετρίτης μαντιναδολόγος Αντρέας
Στυλιανουδάκης….
Ειπε ο Αντρεας…. ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΘΑ ΄ΡΘΕΙΣ….ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ … ΞΑΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ….. ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗ ΧΑΡΑ..ΠΟΝΕΙ…ΜΑ ΕΧΕΙ ΧΑΖΙ…..
το λογο πηρε η Μαρω η Γεωργιλαδακη…. ΘΕΛΩ ΔΕ ΘΕΛΩ ΕΡΧΕΣΑΙ…ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ…. ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΝΕΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΜΟΥ…ΣΤΩΝ ΑΜΑΘΙΩΝ ΤΣΙ ΚΟΡΕΣ....
η Βουλα η Χανιωτακη που καθοταν διπλα συνεχισε… ΝΑ ΕΡΧΕΣΑΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ…ΝΑ ΣΟΥ ΦΩΝΑΖΩ ΜΕΙΝΕ… ΚΑΙ ΜΗ ΧΑΡΙΖΕΙΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ…ΟΤΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ…
Ο επιλογος ανηκει στο μεγαλο ΤΖΑΓΚΑΡΟΝΙΚΟΛΑ ….ειπε λοιπον ο Νικολας….
ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΣΤΑ ΨΩΜΑΤΑ..ΝΑ ΄ΡΘΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ…. ΝΑ ΔΩ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΟΥ..ΠΟΣΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΘΑ ΄ΧΕΙΣ…