ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ.......(ΜΑΚΡΥΔΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ)

Κάθε Νοέμβρη την καρδιά μια ταραχή την πιάνει
και ταξιδεύει η σκέψη μου στου χρόνου το σεργιάνι

πάει ο νους μου στα παλιά στο ‘73
που ‘τρεμε η γης απ΄το<< ψωμί – παιδεία- ελευθερία>>

στσι φοιτητές που ήτανε το αίμα ντος αιτία
κι έγινε αρχή για να ‘χουμε τώρα δημοκρατία

ενάντια στο φασισμό αντίσταση κράτησαν
κι ότι τώρα χαιρόμαστε αυτοί το κατακτήσαν

τότε που ο φόβος κι η σιωπή ήταν του κράτους νόμος
κι αδίσταχτος βασανιστής ο κάθε αστυνόμος

μια χούφτα ελεύθερες ψυχές που στη σκλαβιά δε ζούνε
απ’ το πολυτεχνείο μας το μήνυμα σκορπούνε

ο κόσμος ξεσηκώνεται στσι δρόμους κατεβαίνει
κι η χούντα πως το τέλος τση ήρθε καταλαβαίνει

ψωμί –παιδεία – λευτεριά από τα χείλη βγαίνει
και τραγουδούν την ξαστεριά όλοι μαζί ενωμένοι

έξω απ’ την πύλη ένα τανκ είναι και περιμένει
κι η χούντα δίνει διαταγή μέσα να μπει και μπαίνει

ήτανε νέοι φοιτητές με όνειρα κι ελπίδες
όμως όλα χαθήκανε κατά από τσ’ αλυσίδες

τιμή και δόξα στσι νεκρούς που με περίσσιο θάρρος
πέσανε και γινήκανε τση λευτεριάς ο φάρος