ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ....ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ......
ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΡΙ ΜΕ Τ ΑΓΙΟ ΦΩΣ...ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΝΟΙΩΣΩ ...ΣΒΗΣΕ......
ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΛΑΨΩ...ΔΥΝΑΤΑ....ΟΜΩΣ ΔΕ ΚΑΝΩ ΠΡΑΜΑ......
ΜΗ ΤΟΥ ΒΑΡΥΝΕΙ ΤΗ ΨΥΧΗ...ΤΟ ΕΔΙΚΟ ΜΟΥ..ΚΛΑΜΑ....(ΒΟΥΛΑ ΧΑΝΙΩΤΑΚΗ ΜΠΑΣΤΑΚΗ) η Βουλα γραφει και μας συγκινει , γιατι η σκεψη μας ταξιδευει σ' ολους αυτους που εφυγαν απο κοντα μας......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.